Wycieczkę rozpoczynamy tradycyjnie pod dworcem PKP w Gorzowie Wlkp. (0,0 km) przy tablicy informacyjnej szlaków turystycznych, a obok pomnika kolejarzy pionierów wystawionego w 1985 roku przez załogę węzła PKP w Gorzowie Wlkp.

Kierujemy się ul. Składową, przejeżdżamy mostek na Kłodawce opodal jej ujścia do Warty, potem w prawo pod wiaduktem kolejowym (0,3 km) i zaraz w lewo na promenadę nadwarciańską. Doprowadza ona do mostu na Warcie, z którego zjazd do 200-letniego spichlerza - obecnie filii Muzeum Miejskiego (1,o km) z gigantycznym kołem zamachowym przed wejściem. Czynne 10.oo -16.oo. Po zwiedzeniu powracamy przejściami dla pieszych do mostu na Warcie i jadąc chodnikiem wzdłuż rzeki na wschód docieramy przy ruinach dawnych magazynów do ul. Wał Okrężny wysadzoną czerwoną odmianą kasztanowca gdzie można już zjechać na jezdnię. Mijamy po prawo budynek Oddziału Regionalnego PTTK w Gorzowie Wlkp. by wkrótce stanąć przed eklektycznym pałacykiem wybudowanym w 1876 roku przez Hermana Pauckscha (2,0 km) - obecnie Wojewódzkim Domem Kultury. Pałac otoczony jest parkiem ozdobnym (platany, dęby, klony, jesiony i lipy) z fontanną zwieńczoną postaciami bawiących się dzieci. Kontynuujemy jazdę wałem przeciwpowodziowym pod nowym mostem na Warcie, mijamy port barek rzecznych i wkrótce docieramy do mostu (3,3 km) na Kanale Ulgi. Przekraczamy go i zaraz skręcamy w lewo na wał. Po lewo rozpościera się z czasem coraz obszerniejsza panorama Gorzowa Wlkp. z charakterystycznymi akcentami kościołów : klinkierowa wieżą Chrystusa Króla, neoromańskiego Świętego Krzyża, kominów Elektrociepłowni i maszt stacji nadawczo-odbiorczej na ul. Podmiejskiej. Mijamy po prawo (6,8 km) zabudowania oczyszczalni miejskiej. Jadąc wałem, którego stoki porośnięte przez stare wierzby nadają szczególny urok otoczeniu wśród którego, rej wodzą sroki i kawki. Po drugiej stronie rzeki widoczne domostwa wraz z kościołem w Czechowie (8,0 km) i przed skrzyżowaniem (13,8 km) wieża widokowa w Santoku. Tu rozpoczyna się szlak czarny biegnący na północ do przeprawy promowej w Santoku - opis szlak łącznikowy nr 11b. My kontynuujemy przejazd wałem by opuścić go we wsi Borek. Przy barokowym kościele z XVIII wieku (16,3 km) z umieszczonym w wieży dzwonem z końca XVI wieku i ciągle sprawnym zegarem wjeżdżamy na asfalt.. Pół kilometra za wsią naprzeciw leśnictwa jest zagospodarowane miejsce wypoczynku, a nieco dalej boisko piłkarskie KS „Korona”. Wjeżdżamy w las gdzie po lewej stoją zrujnowane domki dawnego ośrodka ZSMP. Przy skrzyżowaniu ulic (18,5 km) opuszczamy las i prosto wśród pól docieramy do centrum wsi Brzozowiec. Skręt w prawo i obok kościoła w lewo (20,7 km) gdzie przekraczamy drogę międzynarodową nr 3. Polną drogą kontynuujemy jazdę w stronę lasu, skrzyżowanie dróg polnych ( w lewo bez znaków 200 m stacja kolejowa), przejazd kolejowy i wkraczamy w las, którym docieramy do drogi asfaltowej w Gliniku (24,6 km).

Jeśli chcemy podzielić naszą wycieczkę na dwie części to tu należy skręcić w prawo by poprzez Maszewo dotrzeć do odległej o 2,9 km stacji PKP w Deszcznie. Skręcając w lewo dojedziemy po dwóch kilometrach do kąpieliska nad jeziorem Glinik.

My jedziemy prosto w stronę kościoła (24,9 km) w centrum wsi. Dwieście metrów dalej nadleśnictwo ustawiło ciekawe tablice edukacyjne - „Nisze pokarmowe ptaków” i „Leśny Budzik”. Poprzez las docieramy obok przystanku MZK do Orzelca (27,4 km) gdzie rośnie rozłożysty dąb. Kontynuujemy jazdę asfaltem przez Bolemin do skrzyżowania z drogą nr 22 , przekraczamy ją i przed przejazdem kolejowym stajemy (32,4 km) obok kościoła szachulcowego (obecnie otynkowanego) z końca XVIII wieku, tj. z okresu zasiedlenia wsi. Docieramy do skrzyżowania w Płonicy (33,5 km) gdzie znajduje się sklep, przystanek PKS i kolejny pomnikowy okaz dębu. Opuszczamy drogę asfaltową i kierując się drogą polną dojeżdżamy do wału (35,6 km) gdzie po skręcie w prawo ponownie podziwiamy rozlewiska Warty, malownicze wierzby, dęby i topole . My kontynuujemy jazdę wałem, mijamy stację pomp i zaraz potem obok samotnego gospodarstwa (39,5 km) docieramy do grupy kilkunastu dębów. Węzeł szlaków rowerowych . Początek rowerowego szlaku żółtego - Karnin - Deszczno - Borek - opis szlak nr 9. Kolejna stacja pomp w Niwicy (42,0 km), grupa olszyn szarych (42,6 km). Zbliżamy się do Gorzowa Wlkp. podziwiając z wału jego panoramę z dominującymi nad miastem żółtymi budynkami dawnej jednostki wojskowej. Dojeżdżamy do drogi asfaltowej (45,3 km), którą skręt w lewo przez kanał Ulgi do przejazdu kolejowego przed mostem kolejowym. Dalej prosto do mostu na kanale Ulgi (46,2 km) gdzie pętla szlaku zielonego się zamyka. Dojazd do centrum Gorzowa Wlkp (47,6 km) w lewo ul. Groblą. Po przejechaniu pod wiaduktem kolejowym, pozostawiając po lewej nowoczesny biurowiec zwany „Titanikiem” dojeżdżamy do Rynku. Jest to centralna część miasta od jego lokacji (1257 rok) przez Albrechta de Luge do chwili obecnej. Ponad placem góruje wczesnogotycki kościół katedralny wybudowany z cegły w końcu XIII wieku, a rozbudowany o 52 metrową wieżę (XV wiek) z zegarem z 1889 roku. Kościół jest budowlą trójnawowa, pięcioprzęsłową o sklepieniu krzyżowo żebrowym z dwuprzęsłowym prezbiterium zewnętrznie zdobionym fryzem arkadowym z liliami. Wewnątrz w nawie bocznej tryptyk renesansowy z XVI wieku z wykorzystaniem wcześniejszych rzeźb. W kruchcie katedry pochowani zostali biskupi gorzowscy Teodor Bensch i Wilhelm Pluta. Obok wejścia głównego znajduje się punkt promocji i informacji regionalnej PTTK.

Rynek zdobi replika fontanny ufundowanej w 1898 roku przez gorzowskiego przedsiębiorcę Hermana Pauckscha. Przedstawia ona kobietę z wiadrami, u której stóp bawi się trójka dzieci. Opuszczając rynek przechodzimy przez przejście dla pieszych w deptak przy ulicy Hawelańskiej do tzw. „studni czarownic”, której istnienie tradycja wiąże z procesami czarownic jakie miały miejsce w Gorzowie w latach 1563-1686 . Skąd blisko już do fragmentu dawnych kamiennych murów obronnych miasta z XIV wieku z czteroma czatowniami. W miejscu dzisiejszych plantów istniała dawniej fosa, którą zasypano w XVIII wieku.

Źródłó: www.gorzow.pl